Ginger ale- Amores Perros

Η αγάπη είναι σκύλα,
διατείνεται* ο Gonzallez Inarritu στην καλύτερη ταινία που έχω δει φέτος. Το παραδέχομαι άργησα 9 χρόνια, δεν φημίζομαι άλλωστε για τις σινεφίλ γνώσεις μου ούτε καν για επιτυχημένο time management*.
Αυτό το μικροπροβληματάκι μου με τον χρόνο με όδήγησε, σε πείσμα της στρατιωτικής μου ραστώνης, στο κέντρο των Εξαρχείων προσπαθώντας να εμπνευστώ άμεσα ταξιδιωτικά κείμενα για το επόμενο τεύχος. Πως το επόμενο τις πιο πολλές φορές γίνεται μεθεπόμενο ακόμη να καταλάβω;
Κλείνει η αγκύλη, κλέινει και το άγκιστρο και βρίσκω τον εαυτό μου σε έναν super old καναπέ δίπλα σε κάτι που μοίαζει με τηλεόραση βγαλμένη απο retro ασπρόμαυρη ταινία, μαύρα μωσαικά, κάτι φοβερά διακοσμητικά και φωτιστικά που μάλλον έχουν κλέψει απο το σπίτι της γιαγιάς μου, με συνοδεία latin ατμοσφαιρικής μουσικής. Κοκτείλ δεν δοκίμασα ακόμη αλλά δεν θα αργήσει αυτή η ώρα.
Αααα το μαγαζί είναι το Ginger ale πάνω στη πλατεία. Λοιπόν εδω μέσα νοιώθω σαν να είμαι στο Μεξικό (ή για σιγουριά στη Πορτογαλία), κάτι μου κάνει πάντως απο σκηνικό Amores perros. Μόλις έκλεισε και η παρένθεση. Ευτυχώς οι σκύλοι των Εξαρχείων δεν πλακώνονται, ο Άσιμος δεν ήταν δολοφόνος και τα σπίτια μας έχουν μωσαικό. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε την ταινία.

*εκφράσεις όπως διατείνεται και time management οφείλονται στη χρόνια εκθεσή μου σε απολύτως τοξικά "υποκείμενα" όπως δελτία ειδήσεων και ψευτοεπαγγελματικες συνευρέσεις.

Le Cercle des Voyageurs

Η αγαπημένη μου καφετέρια στις Βρυξέλες, πόλη απο την οποία έχω ξεκινήσει πολλά απο τα ταξίδια μου. Κύκλος των ταξιδευτών λοιπόν, στο δρόμο που περνάει μπροστά απο το Manneken Pis, το αγοράκι που κατουράει το Ευρωπαικό μας όνειρο. Ένα μαγαζάκί που έχει ξεφύγει της προσοχής των Ευροφωνακλάδων της Place de Luxembourg και όπου μπορώ να χωθώ στις δερμάτινες πολυθρόνες, να πιώ τη ζεστή μου σοκολάτα και να απολαύσω ένα βιβλίο ,κατα προτίμηση ταξιδιωτικό, απο τη βιβλιοθήκη του. Ένα μέρος που σε κάνει αυτομάτος να νοιώσεις πολίτης του κόσμου-τι κρίμα που δεν πρόκειτε ποτέ να παίξει Καββαδία.

http://www.lecercledesvoyageurs.com/
Rue Des Grands Carmes, 18
B-1000 Bruxelles

Απωθημένα

Αυτό το blog δημιουργείτε για το ψώνιο μιας παρέας που μεγάλωσε μαζί στην Αθήνα σκορπίζει κατα καιρούς στην Ελλάδα και την Ευρώπη, μπεκροπίνει σε ανήλαια καπιλία, διασκεδάζει σε trendoμπαράκια, τα σπάει σε συναυλίες, διαβάζει κανα βιβλίο κτλ κτλ
Συνηθισμένα πράγματα δηλαδή.
Το ασυνήθιστο είναι οτι ποτέ δεν ξεχνάει να κάνει μια αναστροφή και να ρίξει μια ματιά στον χαμό που άφησε πίσω της. Για αυτόν τον χαμό λοιπόν θα γράφουμε εδώ. Για τα στέκια μας, τις διακοπές μας, τα ψώνια μας, τα ζόρια μας και τα βαπόρια μας. (βαπόρια δεν έχουμε απλά κάνει ρίμα)

Ground rule: Μη μας παίρνετε στα σοβαρα